Z Seam چیست و چگونه آن را در اسلایسر Cura پنهان کنیم
مقدمه
هر زمان که یک شی را با دیواره های صاف چاپ کرده اید، ممکن است متوجه تراز شدن برجستگی ها در یک سمت چاپ خود شده باشید. این پدیده گاهی به اشتباه حباب یا زیت نامیده می شود اما در اصل به عنوان seam Z شناخته می شود. درز Z معمولاً مانند یک خط منفرد از عیوب چاپی است که کل محور Z مدل شما را در بر می گیرد.
درز Z در اکثر چاپ های سه بعدی وجود دارد. با این حال، دید و شدت درز می تواند بر اساس چند عامل مختلف از جمله اندازه و شکل یک مدل متفاوت باشد. خط برآمدگی ها شاید بیشتر روی اجسام بلند و اجسام دایره ای قابل توجه باشد. به این دلیل که یک قطعه بلندتر به طور خودکار درز طولانی تری خواهد داشت و دیواره صاف یک قطعه دایره ای به طور قابل توجهی درز را آشکار می کند.
اگرچه درز Z لزوماً برای عملکرد یک قطعه مشکلی ایجاد نمی کند، اما همچنان می تواند آزاردهنده باشد، به خصوص در هنگام چاپ قطعات نمایشی مانند گلدان. خوشبختانه، چند راه حل و اصلاحات دیگر به شما این امکان را می دهد که دید یک درز Z را روی چاپ های خود محدود کنید. در این مقاله، به علت ایجاد درز Z، نحوه جلوگیری از آن و چند تنظیمات اسلایسر Cura که می توانید برای کنترل و پنهان کردن درز Z استفاده کنید، خواهیم پرداخت.
علت به وجود آمدن
درز Z به دلیل اکستروژن در ابتدا یا انتهای هر لایه ایجاد می شود
همانطور که اشاره کردیم، درز Z یک مشکل کیفیت چاپ است که اساساً در هر چاپی وجود دارد، اما شدت آن به عوامل زیادی بستگی دارد. در این بخش، به این می پردازیم که واقعاً چه چیزی باعث ایجاد برجستگی در درز Z می شود و همچنین آنچه که باعث تراز این برجستگی ها می شود.
یک درز Z در طول زمانی که هد چاپ، به ویژه نازل، به لایه بعدی می پرد، تشکیل می شود. درست قبل از این پرش، اکستروژن متوقف می شود و هد چاپ برای چند ثانیه از حرکت می ایستد در حالی که استپرموتور های محور Z آن را به لایه بعدی می برند. در طی این مکث، مقداری فیلامنت می تواند ناخواسته از نازل خارج شود و مواد اضافی در محل مکث به چاپ اضافه می شود و برجستگی های seam Z را ایجاد می کند.
این اکستروژن ناخواسته به دلیل فشار ایجاد شده در هات اند از فرآیند چاپ رخ می دهد. هنگامی که هد چاپ و اکسترودر برای مدت کوتاهی مکث می کنند، این فشار آزاد می شود و باعث خروج کمی مواد از نازل می شود. هنگامی که استپر موتور، هد چاپ را به لایه بعدی می برد، مواد اکسترود شده قبلاً در نقطه انتهایی مسیر نازل به لایه قبلی چسبیده شده اند.
در مورد تراز برجستگی ها، این مشکل در دستان اسلایسر است. اکثر اسلایسر ها به طور خودکار نقطه شروع لایه بعدی را مستقیماً بالای نقطه پایان لایه قبلی قرار می دهند، بنابراین برجستگی ها برای ایجاد یک درز Z، بسیار قابل مشاهده تراز می شوند.
در حالی که ممکن است این تراز به راحتی قابل اجتناب به نظر برسد، قرار دادن نقاط شروع و پایان در یک مکان کارآمدترین راه است و به کم کردن زمان چاپ کمک می کند. همچنین، تغییر نقطه شروع فشار ایجاد شده را از بین نمی برد، بنابراین حرکت در سراسر چاپ برای شروع لایه بعدی در یک مکان جدید می تواند باعث ایجاد رشته در چاپ شود.
پیشگیری
کالیبره کردن E-steps می تواند اکستروژن چاپگر شما را بهبود بخشد
دو راه برای مقابله با درز Z وجود دارد؛ جلوگیری از آن و پنهان کردن آن.
برای جلوگیری از هر گونه مشکل چاپ، باید به منبع مشکل حمله کرده و آن را برطرف کنید، که در مورد درز Z، فشار داخل هات اند است که مواد اضافی را روی چاپ آزاد می کند.
این فشار ناشی از اکستروژن های ناقص در طول فرآیند چاپ است و جلوگیری از فشار می تواند یک کار چالش برانگیز باشد. در حالت ایدهآل، شما میخواهید اکستروژن چاپگر خود را با تنظیم همه عوامل مؤثر، کامل کنید.
متأسفانه، بسیاری از قسمت های مختلف اسلایسر، سختافزار و مکانیکی بر اکستروژن دستگاه شما تأثیر میگذارند، بنابراین این میتواند فرآیندی زمانبر باشد. در اینجا چند تکنیک کالیبراسیون اکستروژن و همچنین ویژگی های دیگری وجود دارد که ممکن است به جلوگیری از فشار هات اند کمک کند:
- اکسترودر خود را کالیبره کنید (E-steps) : کالیبره کردن اکسترودر شامل تنظیم مراحل E است تا اطمینان حاصل شود که اکستروژن موتور اکسترودر شما دقیق است. به عبارت دیگر، یک اکسترودر کالیبره شده اطمینان حاصل می کند که وقتی 10 میلی متر فیلامنت را اکسترود می کنید، دقیقاً 10 میلی متر وارد هات اند می شود.
- تنظیم نرخ جریان : نرخ جریان که گاهی اوقات به عنوان ضریب اکستروژن از آن یاد می شود، یکی دیگر از متغیرهای اکستروژن است. نرخ جریان تعیین می کند که فیلامنت با چه نرخی (معمولاً درصد) اکسترود شود. بهتر است این مقدار را پس از کالیبره کردن اکسترودر خود تنظیم کنید.
- دمای نازل : دمای نازل (یا به طور دقیق تر هات اند) یکی دیگر از عوامل مهم برای اکستروژن است. هرچه نازل گرمتر باشد، مواد سریعتر ذوب می شوند و از آن عبور می کنند. دمای بیش از حد بالا، اغلب منجر به اکستروژن بیش از حد می شود که می تواند درز Z را قابل توجه تر کند.
- سرعت چاپ : سرعت چاپ، سرعت حرکت نازل را کنترل می کند. سرعت چاپ پایین تر زمان بیشتری را برای اکسترود شدن فیلامنت فراهم می کند و به محدود کردن فشار هات اند کمک می کند.
Coasting بیش از حد می تواند منجر به اینجاد شکاف های کوچکی در چاپ شود
- Coasting : این قابلیتی است که به چاپگر شما میگوید اکسترود فعال مواد را متوقف کند اما در آخرین بخش یک لایه به حرکت خود ادامه دهد. Coasting فرض می کند که فشار هات اند می تواند اکستروژن انتهای یک لایه را به پایان می رساند. اگرچه کمی Coasting می تواند کمک کند، ولی مطمئن شوید که مقدار Coasting را خیلی بالا قرار ندهید، در غیر این صورت ممکن است وقتی مواد قبل از پایان یک لایه تمام می شود، شکاف های کوچکی را روی چاپ ها تجربه کنید.
- ریترکشن :ریترکشن یک ویژگی چاپی است که می تواند در اسلایسر سه بعدی شما فعال شود و به چاپگر شما، به ویژه اکسترودر، می گوید که در انتهای حرکت نازل، فیلامنت را از هات اند جمع کند. عقب کشیدن فیلامنت فشار هات اند را در هنگام مکث نازل کاهش می دهد، اما ریترکشن بیش از حد می تواند منجر به گیر کردن نازل شود. این تنظیم می تواند به جلوگیری از درز Z و همچنین کاهش رشته در چاپ کمک کند.
- Wipe : پاک کردن یکی دیگر از ویژگی های اسلایسر است و برای کاهش فشار هات اند رویکرد متفاوتی نسبت به ریترکشن دارد. به جای معکوس کردن اکستروژن برای کاهش فشار، پاک کردن به هات اند اجازه می دهد تا فشار را از مدل چاپ شده کاهش دهد. این ویژگی به چاپگر شما میگوید پس از اتمام یک لایه، برای مدت کوتاهی به سمت دیگر حرکت کند تا فشار هات اند را قبل از رفتن به لایه بعدی کاهش دهد.
- پیشروی خطی : در نهایت، پیشروی خطی یک ویژگی سختافزاری است که مانند Coasting، فشار هات اند پیشبینیشده را تنظیم میکند. این ویژگی واقعاً از فشار جلوگیری نمی کند، اما از فشار به همراه مقدار فشرده سازی تنظیم شده (K) برای ثابت نگه داشتن اکستروژن با سرعت چاپ استفاده می کند.
چگونه
تصادفی کردن(Randomizing) درز Z از مشکل جلوگیری نمی کند بلکه آن را گسترش می دهد
اگر مانند بسیاری از کاربران هستید و نمیخواهید وارد بحث فرآیند زمانی و دشواری اجتناب از فشار شدید هات اند شوید، و یا قبلاً تنظیمات را تغییر دادهاید اما همچنان یک درز Z قابل مشاهده دارید، ممکن است پنهان کردن درز بهتر باشد. ساده ترین راه حل برای شما برای پنهان کردن یا کاهش اثر درز Z، استفاده از تنظیمات اسلایسر است.
Ultimaker’s Cura یک برنامه اسلایسر سه بعدی منبع باز و شناخته شده است که بسیاری از ویژگی های عالی را برای این منظور ارائه می دهد. در این بخش، تعدادی از تنظیمات مهم seam Cura Z و همچنین تنظیمات و گزینه های فرعی آنها را توضیح خواهیم داد.
تراز seam Z
گزینه های پایین، تنظیمات نحوه تراز شدن برجستگی های درز Z اجتناب ناپذیر را کنترل می کنند. چهار گزینه برای این تنظیمات موجود است:
- User Specified : به شما این امکان را می دهد تا به صورت دستی کنترل کنید که درز Z در کجا قرار بگیرد. در صورت انتخاب، میتوانید از میان برخی از گزینههای از پیش تعیینشده (به عنوان مثال « Back Right ») انتخاب کنید یا مختصات محور X و Y را تنظیم کنید. همچنین ممکن است فعال کردن گزینه Z Seam Relative برای ایجاد مختصات ورودی دستی نسبت به مرکز قطعه کمک کند.
- Shortest : نزدیکترین نقطه شروع به نازل را هنگامی که لایه قبلی را تمام می کند تنظیم می کند. همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، این گزینه یک خط مستقیم از برجستگی ها را ایجاد می کند، بنابراین اگر به دنبال پنهان کردن درز Z هستید، این تنظیم برای انتخاب شما نیست!
- Random : همانطور که از نام آن پیداست، نقاط شروع هر لایه را در یک مکان تصادفی تنظیم می کند. در حالی که گزینه "Random" از درز مستقیم Z جلوگیری می کند، هنوز هم می تواند منجر به حباب های قابل مشاهده فقط در نقاط مختلف شود.
- Sharpest Corner : تیزترین گوشه را برای قرار دادن درز Z انتخاب می کند. گوشه ها برای پنهان کردن درز Z عالی هستند زیرا درز تقریباً با راس ترکیب می شود.
ترجیح درز گوشه
درز در گوشه ها بسیار کمتر دیده می شود
این گزینهها کنترل میکنند که اگر گوشهای باید برای نقطه شروع یک لایه انتخاب شود، چگونه انتخاب شود. این تنظیم همچنین شامل چند گزینه است:
- None : به اسلایسر شما نمی گوید که هنگام انتخاب نقطه شروع یک لایه، اولویت خاصی نداشته باشد. (اگر از تنظیمات " Sharpest Corner" برای "T Seam Alignment" استفاده می کنید، نگران نباشید، همچنان واضح ترین گوشه به عنوان نقطه شروع انتخاب می شود.)
- Hide Seam : درز را در گوشه های داخلی مدل شما قرار می دهد. با درز در داخلی ترین گوشه های پوسته مدل، از نظر تئوری باید بسیار کمتر قابل مشاهده باشد.
- Expose Seam : دقیقا برعکس مورد قبلی است و درز را در بیرونی ترین گوشه ها قرار می دهد. این به نظر می رسد بیشتر دیده شود، اما بسته به مدل می تواند ترجیح داده شود.
- Hide or Expose Seam : به چاپگر شما میگوید که از درونیترین یا بیرونیترین گوشهها بهعنوان نقطه شروع استفاده کند، اما هر کدام را مجاز میداند.
- Smart Hiding : مشابه مورد قبلی است، اما سعی میکند تا جایی که عملاً ممکن است داخلیترین گوشهها را انتخاب کند، اما همچنان اجازه میدهد تا بیرونیترین گوشه انتخاب شود.
سطح بیرونی را مارپیچ کنید
این تنظیم معمولاً به عنوان حالت گلدان شناخته می شود و با تدریجی کردن پرش و هرگز توقف نکردن حرکت نازل تا پایان چاپ، پرش محور Z را صاف می کند. نتیجه چاپ سریعتر برای اشیاء تک لایه و درز Z به طور قابل توجهی کمتر قابل مشاهده است. این تنظیم دارای یک زیر تنظیم است:
- Smooth Spiralized Contours : تنها زمانی در دسترس است که "Spiralize Outer Contour" فعال باشد و حرکت چاپ را در حالت گلدانی صاف کند تا درز Z را بیشتر محدود کند.
برای تنظیمات دقیق تر این قابلیت می توانید به مقاله آشنایی با حالت گلدان مراجعه کنید.
ترجمه و جمع آوری : واحد خدمات و تحقیق و توسعه پرینتر های سه بعدی ثمین samin3d